Νάρκισσε...

Γλυκιά ανάμνηση,

ζεστού μήνα Αυγούστου.

Εσύ στεκόσουν εκεί,

ηλιοκαμένο κορμί

να φαντάζει,

να ξεχωρίζει απ' όλα.

Ανέβηκες στο βάθρο,

που εγώ σου 'φτιαξα,

μα γρήγορα γκρεμίστηκες.

Τόση έπαρση...

Τόσος ναρκισσισμός!

Τον είδατε;

Χάθηκε στην άμμο;

Τον παρέσυρε το κύμα;

Τι απόμεινε;

Ένα άψυχο κορμί

πάνω στα βράχια!

Που είσαι αγαπημένε μου έρωτα,

Νάρκισσε...

Της Ελένης Ν. Δάλλα

(Από το βιβλίο της, "Έναστρη σιωπή" - Εκδόσεις Πάραλος). V.M.!