Διαβάζω Ιλιάδα

Από τις πολεμίστρες,
ξεπέφτουνε δυο πλύστρες,
Χρυσηίδα, Βρισηίδα τις λεν.
Η μια φωτιές ανάβει
(κατέχουν τέτοια οι σκλάβοι),
μα για την άλλη όλοι κλαιν…

Βαθιά μες στους αιώνες,
κοιμούνται οι Μυρμιδόνες
κι ο Πάτροκλος, τους ξυπνά.
Κινάν να πολεμήσουν,
κοντά μου λίγο αν ήσουν,
μπορεί να ζούσα ξανά…

Ποτέ δε σε ξανάδα,
διαβάζω Ιλιάδα,
για Τρώες και Δαναούς.
Των αθανάτων έπη
κι ο Δίας επιβλέπει,
μες από αρχαίους ναούς…

Του Παναγιώτη Θ. Τουμάση (Προφίλ)