Τόλμησα

Γλυκιά ζωή, με γνώρισες καλά
στα ρίσκα που ’χω κάνει τα μεγάλα,
δίχως της συγκατάβασης το “αλλά”,
σαν σου ’δινα της Μάνας μου το γάλα.

Ορθή στα γκέμια της αναμονής,
κι εσύ να παίρνεις της ρανίδας μου την πύρα.
Χίλιοι τριγύρω φίλοι και κανείς,
δεν είχα μία λέξη για Σωτήρα.

Τόλμησα, εγώ, δολίους κι αγενείς
κι άναψα τις λαμπάδες της βραδιάς μου,
στους ήχους μιας αδούλωτης φωνής,
στις φλόγες της αλύτρωτης καρδιάς μου.

Της Νίκης Μιχαήλ Κατσικάδη (Προφίλ)