Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2011

Φούστα κλαρωτή


ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Χατζηδάκις
ΠΟΙΗΣΗ: Αλέκος Σακελλάριος


Τσιγγάνα κάτσε δίπλα μου και τα χαρτιά σου ρίχ’ τα
και τα βοτάνια πούλα μου,
ένα ζητάω να μού πεις, που θα σε βρω την νύχτα,
τσιγγάνα γυφτοπούλα μου…
Φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ’ αφτί!

Τ’ άστρα διαβάζεις τ’ ουρανού και τις γραμμές στο χέρι
σαν τις παλιές τις μάγισσες,
μα να διαβάσεις μια καρδιά δεν το ’χεις καταφέρει,
καρδιά που εσύ τη ράγισες…
Τι το θέλεις τι, το γαρύφαλλο στ’ αφτί;

Με λεπτομέρειες πολλές σ’ όλους μας λες τη μοίρα,
με τη μεγάλη πείρα σου,
μα κι αν τη μοίρα μας μάς λες, δεν ξέρεις κακομοίρα
ποια θα ’ν’ εσένα η μοίρα σου…
Φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ’ αφτί!

Σού το ’χω πει από καιρό, άσε τα μού ’πες-σού ’πα,
τα κόλπα σου τα χίλια σου,
πέτα τον Ρήγα τον καρό, πέτα την Ντάμα κούπα
και δώσε μου τα χείλια σου…
Φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ’ αφτί!

Verse Monkey logo

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 22, 2011

Ραμπάμπα – Φώτης Αγγουλές


Άκου, περνάνε τα ταμ-ταμ, με συνοδεία ραμπάμπας.
Σοφέ, που σ’ αποτύφλωσε το λίγο φως της λάμπας,
τίναξε απ’ τα γένια σου της έρευνας τη σκόνη,
κι άντε ξοπίσω τους κι εσύ, στο δάσος που στοιχειώνει,
να δεις το αμέρωτο στοιχειό, την πιο γλυκιά σου πλάνη,
που απόψε μέσα στων πυρσών τις φλόγες θα πεθάνει.

(Από τη μελέτη «Φώτης Αγγουλές» του Γιώργου Σιδέρη).

Verse Monkey logo

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 21, 2011

28 Iούνη 2011


Μπροστά στο σύμβολο, το αιώνιο σύμβολο…
Πίνδος, Κορυτσά, Καλπάκι, Χειμάρα,
τα μάτια λαμπυρίζουν, οι ψυχές ορθώνονται, πλαταίνουν
έτοιμες να αγγίξουν τον ουρανό.

ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ φωνάζουν οι απόγονοι των Λακεδαιμονίων.
Ή ταν ή επί τας…
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη…

Ξάφνου, ορμούν οι βρυκόλακες του Ίψεν.
Μια σπρωξιά, αρκετή και μετά…
Μετά τα πλεμόνια καίγονται,
ο κόσμος χάνεται κάτω απ’ τα πόδια σου…
Συνειδητοποιείς το πεπερασμένο της ύπαρξής σου.

Ξυπνάς και βρίσκεσαι κάτω. Κάτω απ’ τα σκαλιά, στα πλακάκια.
Φωτιές ανάβουν, αχός βαρύς.

Μια μουσική, χαμένη απ’ τα βάθη των αιώνων,
σου υπενθυμίζει το χρόνο και τον τόπο.

Αγκαλιάζεις το σύντροφο, χορεύεις,
υψώνεις τα χέρια, τα κορμιά αγκαλιάζονται,
οι ψυχές ενώνονται.

Χτυπήστε, χτυπήστε κι’ άλλο,
χτυπήστε δυνατά, εμείς εδώ θα μείνουμε,
δεν πάμε πουθενά.

Τα πρόσωπά μας ήταν άσπρα.
Τα προσωπεία ήταν μέσα...

Αλεξάνδρα Τράγκα
28/6/2011


Verse Monkey logo