Φούστα κλαρωτή

ΜΟΥΣΙΚΗ: Μάνος Χατζηδάκις
ΠΟΙΗΣΗ: Αλέκος Σακελλάριος

Τσιγγάνα κάτσε δίπλα μου και τα χαρτιά σου ρίχ’ τα
και τα βοτάνια πούλα μου,
ένα ζητάω να μού πεις, που θα σε βρω την νύχτα,
τσιγγάνα γυφτοπούλα μου…
Φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ’ αφτί!

Τ’ άστρα διαβάζεις τ’ ουρανού και τις γραμμές στο χέρι
σαν τις παλιές τις μάγισσες,
μα να διαβάσεις μια καρδιά δεν το ’χεις καταφέρει,
καρδιά που εσύ τη ράγισες…
Τι το θέλεις τι, το γαρύφαλλο στ’ αφτί;

Με λεπτομέρειες πολλές σ’ όλους μας λες τη μοίρα,
με τη μεγάλη πείρα σου,
μα κι αν τη μοίρα μας μάς λες, δεν ξέρεις κακομοίρα
ποια θα ’ν’ εσένα η μοίρα σου…
Φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ’ αφτί!

Σού το ’χω πει από καιρό, άσε τα μού ’πες-σού ’πα,
τα κόλπα σου τα χίλια σου,
πέτα τον Ρήγα τον καρό, πέτα την Ντάμα κούπα
και δώσε μου τα χείλια σου…
Φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ’ αφτί!