Όνειρο στη βροχή

Πάψε, βροχή, τη φλυαρία
το βάσανό σου δεν μπορώ,
όπως χτυπάς στην τζαμαρία
μ’ αυτόν τον άσπλαχνο καιρό!...

Θαρρώ, τα φύλλα πως παγώνεις
της φλογισμένης μου καρδιάς,
και στης ψυχής το φως της μόνης
στάζεις το νέφος της βραδιάς.

Πάψε, βροχή, τη φλυαρία…
το βάσανό σου δεν μπορώ,
όπως χτυπάς στην τζαμαρία
μ’ αυτόν τον άσπλαχνο καιρό!...

Θαρρώ, πως τ’ όνειρο σκοτώνεις
της δόλιας μου ψυχής της μόνης!

Της Νίκης Μιχαήλ Κατσικάδη (Προφίλ)