Η ποίηση κρύβει την οίηση μέσα της

Η ποίηση κρύβει την οίηση μέσα της, είπες,

ένα π την ξεχωρίζει μόνο,

αλήθεια, τι διαφορά!

Κρύβει την οίηση μέσα της σαν τον ποιητή

που αδίστακτα τον εαυτό του

για λίγες λέξεις ξεγυμνώνει.

Κρύβει την οίηση μέσα της

σαν ταπεινότητα που αδίστακτα ξεμυτίζει

απ' το καβούκι της

και σαν ποίημα ονειροπόλο

που με τη σιγουριά μεγάλου δασκάλου

πίστεψε στ' αλήθεια πως οι στίχοι του

θα γίνουν η ρυμοτομία μιας ευτυχίας.

Έχει την οίηση μέσα της, είπες,

και ο χρόνος τής γκρεμίζει της προτομές.

Ποια οίηση, μου λες;

ένα π είναι μόνο!

Η ποίηση κρύβει την οίηση μέσα της, συνέχισες,

κι η μεγαλύτερη ίσως οίησή της

είναι που δημιουργεί

εκεί που οι κοινές προτάσεις διστάζουν.

Κι άλλωστε οι λέξεις απατούν

και παίζουν κάτι παιχνίδια οι κατεργάρες!

Διστάζω να τ' ομολογήσω

αλλά μπορεί και να 'χεις δίκιο

γιατί η ποίηση πολλές φορές δεν ξέρει

πώς ν' αρχίσει ένα ποίημα

κι ακόμα χειρότερα,

πώς να το τελειώσει!

Του Βασίλη Μιχ. Κομπορόζου

(Από το βιβλίο του, "Ο κιθαρωδός και τα σκουπίδια" - Εκδόσεις Ιβυκός). V.M.!