Πού έφυγες μυαλό μου,
ανάμεσα στα φώτα
και τις ζεστές ανάσες των θαλασσών;
Καρδιές όλο αγάπη,
σού είπαν να ρίξεις άγκυρα
και συ, σαν το σοφό τούς έλεγες:
"Όλα έχουν τη μορφή σου".
Μετά,
το σπόρο σου έριξες,
τα δόντια του δράκοντα·
στις ντισκοτέκ οι μουσικές σού είπαν
πως είναι η γιορτή σου!
Αύριο θα ξαναδείς
τους πολεμιστές σου στα τρένα,
την αγωνία, το θάνατο,
ό,τι απόμεινε,
τον Τάκη να τραγουδάει:
"Μενεξεδένια"...
ανάμεσα στα φώτα
και τις ζεστές ανάσες των θαλασσών;
Καρδιές όλο αγάπη,
σού είπαν να ρίξεις άγκυρα
και συ, σαν το σοφό τούς έλεγες:
"Όλα έχουν τη μορφή σου".
Μετά,
το σπόρο σου έριξες,
τα δόντια του δράκοντα·
στις ντισκοτέκ οι μουσικές σού είπαν
πως είναι η γιορτή σου!
Αύριο θα ξαναδείς
τους πολεμιστές σου στα τρένα,
την αγωνία, το θάνατο,
ό,τι απόμεινε,
τον Τάκη να τραγουδάει:
"Μενεξεδένια"...
Του Στέφανου Α. Αγάθου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου