Στο παγωμένο μου μυαλό, ξαφνικά ιδέες εκτινάσσονται
εκρήξεις ηφαιστείου, εκτοξεύουν μακριά τις σκέψεις.
Αυτές μεταμορφώνονται σε στάχτη, αιωρούνται στο κενό για ώρες,
μετά χάνονται. Το τελικό αποτέλεσμα απογοητεύει.
Τα ξεσπάσματα ωθούν τη Ζωή
δοκιμάζουν τα όριά της
ορίζουν το νόημά της.
Προσθέτοντας υπότιτλους στην καθημερινότητα
τη μοιράζομαι με τους αλλοδαπούς φίλους μου.
Ήλιος που ανατέλλει αλλά δεν δύει,
μένει εκεί ακίνητος, απόλυτο πορτραίτο.
Το φως του μοιραζόμαστε, τόσο άφθονο όσο το άπειρο, όσο το μέλλον
Κρυπτογραφημένη συμπαντική συνομωσία.
Του Δημήτρη Ζήνα (Blog)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου