Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009

300


Α, δεν αρκεί να πιάσεις τα στενά,
θα σε προδώσουν!
Μιλιούνια ο εχθρός και νάτος, ξεκινά!...
Χτες σαν κοιμόσουν,
μια σκιά γλιστρούσε μες στα σκοτεινά
(κάποιος δικός σου)…
Α, δεν αρκεί να πιάσεις τα στενά,
θα σε προδώσουν!

Τον ήλιο κρύψαν από το πρωί,
του εχθρού τα βέλη!
Χώρια των φίλων η ανυπακοή,
δειλών εντέλει,
δίπλα σου, θα θυσιάσουν τη ζωή
τρακόσιοι αγγέλοι…
Τον ήλιο κρύψαν από το πρωί,
του εχθρού τα βέλη!

Πλούτος σου η δόξα θα ’ναι, βασιλιά,
στης γης το χώμα
και θα σού ραίνουν μ’ άνθη και φιλιά
τ’ άψυχο σώμα.
Μέχρι κι ο εχθρός, στητός στην αντηλιά,
θα κλάψει ακόμα.
Πλούτος σου η δόξα θα ’ναι, βασιλιά,
στης γης το χώμα.

Της Μαρίνας Κοράλη

1 σχόλιο:

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης είπε...

Η μεγάλη μας οικογένεια εδώ στο Verse Monkey!, σας καλωσορίζει, ποιήτρια! Θυμάμαι είχατε σχολιάσει ένα ποίημά μας κατά το παρελθόν, πράγμα που σημαίνει ότι, αν και δεν είχατε δώσει ποιήματά σας μέχρι τώρα, βρίσκεστε κοντά μας. Σας ευχαριστούμε και ήδη, μας προϊδεάσατε για εξαιρετική ποιητική συνέχεια! Θα χαρούμε να φιλοξενήσουμε και το βιογραφικό σας, εάν μάς το στείλετε, καθώς και των ποιητών και ποιητριών μας που δεν μάς έχουν ακόμη αποστείλει. (Πολυλογάς, ξέρω, αλλά φταίει το ωραίο ποίημα).