Στάχτη καυτή

Στάχτη καυτή, στον ουρανό έχει τιναχτεί,
τώρα που οι χτίστες ξέχτισαν ό,τι έχουν χτίσει.
Και των κυμάτων τα κομμάτια στην αχτή,
χτυπούν, αχ, τί; Χτυπούν αλύπητα τη χτίση!

Τ’ άχτι αλυχτά, με τον καπνό να τυλιχτεί,
χείλια σμιχτά, που ο νους μοχτεί να τ’ αποχτήσει.
Συ, των τραυμάτων, των θαυμάτων η εκλεχτή,
κ’ η ανύπαρχτη, φριχτό χτικιό θα σε ξεφτίσει!

Δίχτυ ριχτό στον ωκεανό, του βουτηχτή
και το χταπόδι που στην όχτη έχει χτυπήσει.
Με το χτενάκι της, σε μια άκρια πιο βρεχτή,
νύχτα πηχτή, αχτινοβολεί να τα βυθίσει!

Του Παναγιώτη Θ. Τουμάση (Προφίλ)