Μετά τη βροχή
έσβησαν τα ίχνη σου
πάνω στην άμμο.
Οι αχτίδες του ήλιου
άφησαν μια πνοή
από χρώματα ουράνιου τόξου.
Μα εσύ έμεινες εκεί.
Κοιτούσες τον ορίζοντα
και περίμενες
εκείνο το ηλιοβασίλεμα.
Μόνος αυτή τη φορά,
αναζητούσες την αγάπη σου,
μα εκείνη χάθηκε σαν σκιά
όπως ήρθε.
Της Ελένης Ν. Δάλλα
(Από το βιβλίο της, "Έναστρη σιωπή" - Εκδόσεις Πάραλος). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου