Una fortiva lagrima

"Una fortiva lagrima",
τραγουδούσε το ραδιόφωνο
κι ένα μυστικό χάδι,
γλιστρούσε στο μάγουλό της.
"Τι αθόρυβα μπήκες, Άνοιξη",
συλλογίζονταν τα λουλούδια,
σαν τη γλυκιά της οπτασία,
που ξανά δε θα φανερωθεί.
Το μαγεμένο χαμόγελο,
σκοτείνιασε τόσο ξαφνικά,
στον κόσμο πια δε μένει,
σταλιά αγάπης ελπίδα...

"Una fortiva lagrima",
τραγουδούσε το ραδιόφωνο,
το τελευταίο φιλί της,
έσταξε χάμω, στο χώμα.

Του Παναγιώτη Θ. Τουμάση (Προφίλ)