Ματωμένα φτερά σε ανέμου πληγές
με τα λόγια-καρφιά οι ριπές της ζωής.
Στην πορεία μου αυτή προσδοκούσα πολλά
που τα έκανα στίχους και τραγούδια-κραυγές.
Ντοκουμέντα που καίν' οι πληγές της καρδιάς
μονοπάτια στενά οι "στροφές", όπου γη·
της Αγάπης κομμάτια, των αγγέλων ψαλμοί
κι ένα φως να με λούζει με δροσιά της χαράς.
Του Νίκου Μπατσικανή (Προφίλ)
(Από το βιβλίο του, "Στο Φως" - Εκδόσεις Χάρη Πάτση). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου