Και όταν ξυπνώ

"Ένα μόνο δε μου δίνει το όνειρο.

Το όριο. Ως πού να κινδυνέψω.

Γιατί τότε πια δε θα ήταν όνειρο." (Κική Δημουλά)

Και όταν ξυπνώ

από τα όνειρα του ύπνου,

συνομιλώ

με τα όνειρα της πραγματικότητας.

Κάθοδος που αφουγκράζεται

ποτάμια λάβα

από τη μεγάλη και άγγιχτη λάβα της ανόδου.

Επιθυμίες που ανατέλλουν

κομήτες έμπυροι που έρχονται

με μια ουρά αποσιωπητικά

και στην άκρη ένα ερωτηματικό

σαν καταρράκτης

από ποτάμι με στόμα σιωπηλό.

Επιθυμίες

άπειροι εκπαιδευόμενοι συγκυβερνήτες

στη βάρκα

(κυβερνήτης η καρδιά),

εν δυνάμει εκπαιδευτές της ανάσας μου

η πρίμα, η όρτσα και η πλαγιοδρομία

πάνω στον ορίζοντα του ουρανού.

Προορισμός: οι μοίρες των ονείρων

υπό τη διαταγή του κυβερνήτη

Τόλμα, τόλμα να ονειρευτείς.

.

Του Βασίλη Κομπορόζου

.

(Από το βιβλίο του, "Αϋπνίες ονείρων" - Εκδόσεις Γαβριηλίδη). V.M.!