Καρένινα

Μόλις προχθές μου τό ’χτιζες στα βάθρα και στα ύψη,
τ’ όνειρο το χαμένο μου πάνω στην ξαστεριά,
κι απόψε στα τετράνεμα κάτεργα το ’χεις ρίξει,
στων γκρίζων πόλων τις νυχτιές, στου πόνου τη θωριά.

Έπεσ’ απόψε τ’ όνειρο βαρύ κι αποσταμένο,
με πήρε πάλι ο χείμαρρος -πανίσχυρος εχθρός-
κι απόψε πάνω απ’ την καρδιά πέρασε κάποιο τρένο,
σεισμός ο πόνος έγινε και βουρκωμένος θρος.

Μόλις προχτές μ’ ανέβαζες στα βάθρα και στα ύψη,
κι απόψε στα τετράνεμα του πόνου μ’ έχεις ρίξει.

Της Νίκης Μιχ. Κατσικάδη (Προφίλ)