Βρέχει...

Βρέχει έξω σήμερα... Ο ήλιος έβαλε κουρτίνες για να μη βλέπει. Ή μάλλον, για να μην τον βλέπουμε που είναι δακρυσμένος. Μα, η βροχή τον προδίνει...

Κάποιοι σκοτώσανε την ποίηση στην Ελλάδα... Αντί τα ποιήματα να είναι όμορφα και να δίνουν ευχαρίστηση στον αναγνώστη, είναι όσο το δυνατόν πιο άσκημα. Αυτά κι αν θέλουν κουρτίνες! Ω, αυτά...

Αλλά, τι είναι ποίημα; Μήπως ένα ωραία ειπωμένο κείμενο που το στιχοποιήσαμε; Μήπως ένα στιχούργημα που αλλιώς το διαβάζει ο ποιητής του σε κάποιο βήμα ανεβασμένος, κι αλλιώς το βλέπουμε ήρεμα γραμμένο πάνω στο χαρτί;

Μήπως το ποίημα δε θα 'πρεπε να χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες για την απαγγελία του, καθώς ακόμα και μια βραχνή φωνή - όταν είναι καλό - το αναδείχνει;

Βρέχει έξω σήμερα... Χωρίς κεραυνούς κι αστραπές. Αλήθεια, τι γίνηκαν; Δεν ακούγεται κιχ! Κι ήταν τόσο σπουδαίο τώρα ν' ακούγαμε έναν κρότο! Μπαμ!...

Κάποιοι σκοτώσανε την ποίηση στη χώρα μου...

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
http://poetry-greek.webs.com