φορτίο ασήκωτων δισταγμών
στην πλάτη
της πράξης που δεν τόλμησε
να την πει.
Μια λέξη που δεν ειπώθηκε
θειάφι από σβηστό ηφαίστειο
το μάγμα άλλης λέξης
περιμένοντας για να εκραγεί.
Μια λέξη που δεν ειπώθηκε
λαθρεπιβάτισσα της γαλήνης
κι αισθήματα που δραπετεύουν
καβάλα σε μια ριπή ανέμου.
Μια λέξη που δεν ειπώθηκε
παλιά ζωγραφική που την ανοίγεις
και ξαναγυρίζεις στα παιδικά σχέδια
ή που την κλείνεις γρήγορα
μην τύχει και τα δει η πραγματικότητα.
Μια λέξη που δεν ειπώθηκε
βάπτισμα πυρός
ή η κολυμπήθρα του Σιλωάμ
οι καιρικές συνθήκες που δεν ξέρουμε
πως κρύβουμε στους ασκούς της ψυχής
και τους ανοίγουμε τη λέξη σαν πούμε.
Μια λέξη σου ήταν αρκετή
η μέρα μου για να δακρύσει
μια λέξη μου ήταν αρκετή.
Μια λέξη σου αρκεί
μια λέξη μου αρκεί
και πόσοι δε θα το είπαν αυτό
περιμένοντας τη λέξη που δεν ήρθε.
Τέλος πάντων.
Μια λέξη που δεν ειπώθηκε
ο επίλογος λέξης που ειπώθηκε
ή το θαύμα ενός
"ερεύνα και θα μάθεις".
Του Βασίλη Κομπορόζου
(Από το βιβλίο του, "Ο κιθαρωδός και τα σκουπίδια" - Εκδόσεις Ιβυκός). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου