Η απόφαση εύκολη ποτέ δεν είναι
θα μάθω όμως την σκηνή καλά
σαν γιος ηθοποιού και θα την παίξω.
Σε παράταξη οι σκέψεις,
Σε παράταξη οι σκέψεις,
ασκήσεις ακριβείας,
ξεκινάω την παράσταση…
«μάζεψε τα μαλλιά σου,
θέλω να δω τα μάτια σου
μέσα τους βλέπω το πάθος και την βιασύνη.
Και καλά το πάθος είναι ζωή,
μα προς τι τόση βιασύνη;
Θέλω τον χρόνο μου απαντά, χαμογελάει…
άσε τα μάτια σου να δω, αυτό μονάχα».
Του Δημήτρη Ζήνα (Blog)
1 σχόλιο:
Παραλίγο να μού ξεφύγει αυτό το αριστούργημα! Χμμ, θα μού ξέφευγε και Καβάφης απόψε! Περίμενες, περίμενες, και σε αδίκησα!... Για κάμποση ώρα δηλαδή... Μέχρι που "είδα" ο στραβούλιακας! Χε, χε! Ανώνυμος
Δημοσίευση σχολίου