Τετάρτη, Ιουνίου 10, 2009

Jason goes to Hell


Ιστός επάλιωνε αμερικανικός,
πεδία αλλάζαν οι ουρανοί πάνω τρεχάτοι,
φονιάς που εξύπναγε, ο μασκοφόρετος
κι η κατοικία του, κι αυτή δεν κλείνει μάτι.

Μια κόρη γδύνεται πιο κει, στη σιγαλιά
κι άσεμνα σφίγγεται ένας νέος στο κορμί της,
μες στη βραδιάτικη ησυχία του φονιά,
που ’ναι δικιά του τούτη η ερημιά της φύσης.

Σε κτήμα που ’χε απ’ το αίμα ποτιστεί,
νεαρών πολύ μακριά απ’ το σπίτι κοιμηθέντων,
απόψε η γης η χωματένια έχει ανοιχθεί
και τον τραβούν γροθιές των αδικοπαρθέντων.

Του Χρήστου Χ. Θεοφιλάτου

(Από το βιβλίο του Χρήστου Χ. Θεοφιλάτου, "Καφές με θέα στην Κόλαση"). V.M.!

5 σχόλια:

P. T. είπε...

“Έτσι ο φονιάς που κρίματα έχει πλήθια,
σα φτάσει να του κλείσει ύπνος το μάτι,
βγαίνουν μαζί και του πατούν τα στήθια
οι κρυφά σκοτωμένοι, αίμα γιομάτοι”.

Οι παραπάνω στίχοι του Διονύσιου Σολωμού ζωντανεύουν στο έργο τούτο, κυρίως στο τέλος. Ο φονιάς, σύγχρονος εδώ, αλλά ταυτόχρονα προαιώνιος (Κάιν), έχει ν’ αντιμετωπίσει τις αμείλικτες “γροθιές των αδικοπαρθέντων” ύστερα από την πράξη του… Γιατί πλέον δεν τον μάχονται μονο οι ψυχές των δυο νέων ανθρώπων που φόνεψε στην αλληγορική ιστορία του ποιήματος, αλλά κι όλοι οι αδικοσκοτωμένοι του κόσμου, μαζί. Θαυμάζω – εδώ και πολλά χρόνια γιατί τον γνωρίζω απ’ το ξεκίνημα – τον τρόπο γραφής του Χρήστου Θεοφιλάτου και τον θεωρώ καινούργιο και επαναστατικό στη λογοτεχνία μας. Κέρδος και πλούτος επίσης για τη γλώσσα, οι νιογέννητες λέξεις.

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ανώνυμος είπε...

Πολλά μας λέει ο στόμας σου, μα ποιήματα δε γράφεις
Κι α γράψεις κάτι της σειράς, «Καβάφης» υπογράφεις.

Τους στίχους μοιάζεις να πετάς, τον ένα ’πά στον άλλον,
Μηδέ σκαμπάζεις τι σου λεν, μηδέ και νιώθεις μάλλον.

Ρίξε νερό στην κούπα σου της κομπορρημοσύνης,
Σα θες μια μέρα ποιητής αληθινός να γίνεις.

Ο …ταπεινός

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ φίλε μου "Ταπεινέ". Η στιχουργική σου είναι έξοχη.Συνέχισε έτσι με τον ίδιο ζήλο. 9 απο μένα με άριστα το 10.

Χρήστος Χ.Θεοφιλάτος

Ανώνυμος είπε...

Σου ζητώ συγνώμη που σε αδίκησα, φίλε Χρήστο Θεοφιλάτε. Αποσύρω το παραπάνω σχόλιο-ποίημά μου και παρακαλώ να σβηστεί. Η ποίησή σου είναι εξαιρετική. Όταν σχολίασα αρχικά, δεν είχα διαβάσει τα έργα σου.

Ο ...ταπεινός

P. T. είπε...

Αγαπητέ "Ταπεινέ", το σχόλιό σου δεν θα σβηστεί - και αυτό είναι επιθυμία και του ποιητή Χρήστου Θεοφιλάτου - αλλά το γεγονός πως αναθεωρείς τις απόψεις σου, είναι πράγματι σημαντικό για σένα. Παναγιώτης Θ. Τουμάσης