Ποίηση

Βυζαίνοντας το λεμόνι της πίκρας
ξύνοντας πρώτος τη σκουριά
μυήθηκα στην Τέχνη σου
και σ’ ερωτεύτηκα.

Φωτιά οι νύχτες ποιητών
καημοί τα δάκρυα της βροχής
όνειρα που μας εκδικήθηκαν
καθώς ήταν ανέφικτα.

Έτσι εναπόθεσα τις ελπίδες μου
στη λάρνακα της Ποίησης·
τέφρα των αναμνήσεων
μαζί κι Αγάπης στάχτες.

Του Νίκου Μπατσικανή

(Από το βιβλίο του, "Στο Φως" - Εκδόσεις Χάρη Πάτση). V.M.!