Το χαμπέρι

Στη μικρούλα Μαίρη, που χάθηκε στις φωτιές της Ηλείας

Από τον Άδη ξεκινήσαν οι φωτιές,
να πάν' να φέρουν χαιρετίσματα στη Μαίρη
κι η Μαίρη δεν ξέρει το πικρό χαμπέρι
και γλυκοτραγουδά...

Φλογάτη η νύχτα, μια γραμμή χωρίς ειρμό,
φιδογυρίζει μπρος στης Μαίρης το λημέρι,
σφυρίζει τ' αγέρι, ντάλα καλοκαίρι,
θεριεύουν οι φωτιές...

Η Μαίρη βγαίνει στο κατώφλι και γελά,
- καλώς τ' ασκέρι! Τι καλό μού 'χετε φέρει;
Και γίνηκε μέρα σ' όλα εκεί τα μέρη,
μέρα χωρίς ηλιό...

Του Παναγιώτη Θ. Τουμάση