Πέμπτη, Ιουνίου 04, 2009

Ουρανός και Γη


Όταν ο ουρανός αγγίζει την γη
ερωτικό πάθος την πλημμυρίζει.
Ερωτική ατμόσφαιρα,
πρωτογενής δημιουργία ενέργειας.
σε θαυμάζω.

Από δω και στο εξής
όταν τους ερωτικούς ήχους
του ανέμου θ’ ακούω
εσένα θα θυμάμαι,
θα γιορτάζω.

Τη θερμοκρασία σου
το άρωμά σου
το σφίξιμο των φρυδιών
σαν θυμώνεις,
δεν αλλάζω.

Όταν στο νου σου σκαρφαλώσω,
τις σκέψεις μας, με τρόπο μοναδικό θα συντονίσω,
αθεράπευτος ρομαντισμός, θα μας ενώνει για πάντα
Ουρανός και Γη,
για Σένα θα ζω, μόνο για σένα.

Του Δημήτρη Ζήνα (Blog)

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Επειδή σε αδίκισα (πιθανώς) σε άλλο σχόλιο μου, αυτό το ποίημα μου άρεσε, πολύ!

Ανώνυμος είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου!
Κάθε άποψη δεκτή και φυσικά απόλυτα σεβαστή.

Δημήτρης Ζήνας

Ανώνυμος είπε...

Ο Δημήτρης Ζήνας μάς ξαφνιάζει, συνεχώς ... στον ευγενή αγώνα, εδώ. Το να ζηλεύουμε, με την καλή έννοια, κάποιο δημιούργημα, άλλου, είναι θετικό και δημιουργικό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, γιατί έτσι μαθαίνουμε, αλλά και προσπαθούμε για το καλλίτερο.

Νίκος Μπατσικανής.