Ευχή

Μια Κυριακή θέλω να φύγω ειρηνικά,
«Φως Ιλαρόν», να σιγοψέλν’ η Εκκλησία,
του Εσπερινού γλυκά η καμπάνα να χτυπά
κι η Πλατυτέρα να σκορπά παντού ευλογία.

Να ’χω ευφρανθεί την πρωινή τη Λειτουργιά,
να ’χω μεθύσει απ’ της Μεταλαβιάς τη χάρη,
να ’ναι γιομάτη ολάσπρους κρίνους η καρδιά
κι οι στερνές σκέψεις μου γαλήνιας χαράς σμάρι.

Ξαλαφρωμένη από φόβους κι ενοχές,
να σκαρφαλώνω στ’ ουρανού τα σκαλοπάτια
ν’ αρνιέμαι πλάνες και χαρές απατηλές,
να πλημμυρίζουν μ’ άγιο φως τ’ άδεια μου μάτια.

Μ’ άρρητη γνώση να γεμίζει μου η ψυχή,
να μη ζητούν τ’ άλαλα χείλη απολογία
κι ως ο ληστής να ’βρω το θάρρος να Σου πω:
«Δέξου με, Κύριε, στην αιώνια βασιλεία».

Της Ηρώς-Χρυσάνθης Αλεξανδράκη

(Από το βιβλίο της, "Αναζητώντας" - Εκδόσεις Ποντοπόρεια Εκδοτική). V.M.!