Ανοιχτή επιστολή προς τους Τρομοκράτες που σκότωσαν τον αστυνομικό σήμερα

Αδέρφια μου, γιατί;

Αδέρφια μου, εγώ σας καταλαβαίνω κι όμως επιμένω να ρωτάω: γιατί; Η ψυχή σας, πονάει... Δεν είναι λίγο πράγμα να βλέπεις αυτά τα μούτρα των πολιτικών μας στην τηλεόραση, τα ανάλγητα μούτρα με την παντελή αδιαφορία για τη δυστυχία του κόσμου... Σού έρχεται, ειλικρινά, να τούς ρίξεις μια γροθιά! Αλλά, αδέρφια μου, γιατί;

Τι θα βγει από τόσο μπιστολίδι; Σκεφτήκατε ποτέ, πόσες ψυχές ανθρώπων θα φτερουγίσουν στον ουρανό, δίχως εσείς να πετύχετε κανένα στόχο; Όλους τους στόχους διάνα να σημαδέψετε, μόνο αίματα θα γεμίσετε τα χέρια σας, αδέρφια μου! Μόνο αίμα... Το στόχο το σωστό θα τον αστοχήσετε!... Πιστέψτε με που σας το λέω...

Βαριά είναι η καρδιά μου απόψε... Πού δύναμη να αναρτήσω τα ποίηματα της παρέας μας, απόψε. Τα έργα των ανθρώπων που βρίσκονται στο πλάι μου και τραγουδάνε με την ποίηση - όπως κι εγώ - τους πόθους, τις χαρές και τις λύπες τους... Κι είναι γεμάτο το ηλ. ταχυδρομείο με στίχους, μα πού κουράγιο απόψε... Έχω ματώσει...

Και να σάς πω και κάτι: Πολλά απ' τα ποίηματα που έλαβα απ' το πρωί, είναι μελαγχολικά... Λες και υποσυνείδητα (ή κι ενσυνείδητα) πολλοί άνθρωποι νιώθουν άσχημα σήμερα... Γιατί, αδέρφια μου, καταφεύγετε στο "ύστατο μέσο"; Κοιτάχτε εμένα. Κι εγώ μάχομαι. Δεν την αντέχω την αδικία... Αλλά προτιμώ να σκοτώνω το είναι μου...

Αδέρφια μου, γράφοντας τούτες τις αράδες, γνωρίζω πως πολλοί θα με μισήσουν... Εγώ δεν σας βλέπω σαν δολοφόνους, αλλά σαν Αδικημένους! Σας πνίγει το δίκιο σας. Δεν εξηγείται αλλιώς... Επαναλαμβάνω, σας καταλαβαίνω - πιστέψτε με! Μα μη συνεχίσετε έτσι! Δεν έχει διέξοδο. Μόνοι θα ματώσετε και θα κυλήσετε στους μύχιους φόβους σας. Θα δείτε μια άχρηστη αστυνομία να σας περιφέρει σαν λεία της ένδοξη στους δρόμους και στα δικαστήρια! Ενώ αν σιγήσουν τα όπλα...

Αν σιγήσουν τα όπλα τότε θα μιλήσει η ψυχή σας! ΔΥΝΑΤΑ, πιο δυνατά απ' όσο φαντάζεστε. Τότε ο κόσμος θα παλέψει στο πλάι σας. Όταν θα δίνετε τον Αγώνα τον καλό. Δεν θέλω να παραδοθείτε στον Νόμο εγώ. Όχι βέβαια. Θέλω να "δείτε" καθαρά! Όχι άλλες δολοφονίες, αδέρφια μου. Από τώρα και στο εξής, σηκώστε το ανάστημά σας με άλλους τρόπους! Με Αγάπη προς την κοινωνία. Για να σας αγαπήσει κι αυτή...

Και μη μού πείτε πως δεν γνωρίζετε άλλους τρόπους γιατί τότε θα σας κατηγορήσω για ΨΕΥΤΕΣ. Και ό,τι πω θα μείνει! Γίνετε λοιπόν στρατιώτες του φωτός και θα έρθω στο στρατό σας, να πολεμήσω πλάι σας. Όχι άλλες δολοφονίες. Ούτε μία δολοφονία πια!... Αδέρφια μου...

Αναρτώ βιαστικά τούτα τα λόγια, γιατί δε θέλω να μετανιώσω και να τα σβήσω. Αν υπάρχουν λάθη, συγνώμη...

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης