Λοξοκοιτώντας

Χρόνος που κυλά
σμίγοντας
με χρόνο
που κυλά

ποτάμι
που σμίγει με τις σταγόνες του εαυτού του
δολιχοδρομία
με το δολιχοδρόμο να τρέχει ανάποδα στη διαδρομή.

Και τα λεπτά
συνεπή
στην εκπλήρωση του ανέναου καθήκοντός τους
να περνούν
σμιλεμένα σταγόνα σταγόνα
από δευτερόλεπτα
υποταγμένα στο αέναο καθήκον τους
να περνούν.

Κάπου κάπου
κάποια δευτερόλεπτα
αποκλίνουν σε άλλα ποτάμια
λανθάνοντα στα κλάσματά τους

λοξοκοιτώντας
- όπως θα κοίταξε για τελευταία φορά
και ο Αδάμ με την Εύα τον Παράδεισο -

το αιώνιο ραντεβού τους
με την αιώνια θάλασσα.

Του Βασίλη Μ. Κομπορόζου

(Από το βιβλίο του, "Αϋπνίες ονείρων" - Εκδόσεις Γαβριηλίδη). V.M.!