Τρίτη, Ιουνίου 16, 2009

Πάλι εγώ


Γεια σας, γεια σας! Είμαι πάλι εγώ!
Μ’ ακούτε που φωνάζω; Μ’ ακούτε;
Μες στην ομίχλη μπαίνω, σας κυνηγώ!
Ω! Τι κάνετε; Ιούδα! Εφιάλτη! Βρούτε!...

Ένα δίχως μηχανοδηγό
τραίνο. Καπετάνιος δίχως πλοίο ούτε.
Μήπως, πέστε μου! Με θέλετε αρχηγό;
Σας ξεπέρασα! Ιούδα! Εφιάλτη! Βρούτε!

Άντρες! Άντρες! Μπείτε στο ζυγό!
Μια κερκόπορτα κλειστή, ανυψούται!
Θα σάς δείξω, χμ... Πώς την ανοίγω εγώ!
Με προσέχετε; Ιούδα! Εφιάλτη! Βρούτε;

Του Παναγιώτη Θ. Τουμάση (Προφίλ)

1 σχόλιο:

P. T. είπε...

Σήμερα είχα μια πολύ busy μέρα. Τόσο busy που δεν πρόλαβα να κάνω αναρτήσεις στο αγαπημένο μας Verse Monkey! Έτσι, τώρα, καθώς η νύχτα έξω μεγαλώνει, αναρτώ σιγά-σιγά τα ποιήματα που συγκεντρώθηκαν στο email του blog μας από το πρωί και περίμεναν υπομονετικά τη δημοσίευσή τους... Υπάρχουν μερικά ακόμα που - πιο άτυχα - περιμένουν από χτες και θα τα αναρτήσω στη συνέχεια. Αλλά θα αποδειχτούν τυχερά τελικά, επειδή αύριο που πάλι θα τρέχω σε δουλειές, αυτά θα φιγουράρουν πάνω-πάνω. (Χε, χε).

Γράφω όμως τούτες τις αράδες για να πω κάτι άλλο: Διάλεξα το ποίημά μου "Πάλι εγώ" για ανάρτηση απόψε, για το λόγο ότι σε κάποιο στίχο αυτού του ποιήματος αναφέρθηκε σε σχόλιό του (επί άρθρου του κ. Νίκου Μπατσικανή) ο ποιητής Χρήστος Θεοφιλάτος. Με συγκίνησε που θυμόταν αυτό το στίχο και δεν με πείραξε που με χαρακτήρισε Εφιάλτη και Βρούτο!... Είναι πολύ καλός μου φίλος και συν τοις άλλοις τον θεωρώ μεγάλο ταλέντο στην ποίηση. Θα έλεγα κι άλλα, αλλά δε θέλω να τον κομπλάρω.

Φιλικά,
Παναγιώτης Θ. Τουμάσης