Πέμπτη, Ιουνίου 04, 2009

Ζω



Ζω
Με μόνο την αγάπη μου στην Ζωή
Και την σκέψη μου σε αυτήν
Με αυτήν συντροφιά τις ατέλειωτες ώρες
Της μοναξιάς
Με συντροφεύει
Μόνη μου ελπίδα
Ψυχή της ψυχής μου
Στην καταιγίδα
Που ήρθε απρόσμενα να διακόψει
Μιαν αγάπη που 'γινε
Ελπίδα, Φως.

Του Αποστόλη Ευαγ. Αποστολόπουλου

(Από το βιβλίο του, "Στο Όνειρο"). V.M.!

Δεν υπάρχουν σχόλια: