Μάθημα ανατομίας

Τα σωθικά της λέξης διερεύνησα,
στον πάγκο της γλωσσολογίας
την τεμάχισα.
Την άνοιξα βιάζοντας την ιστορία της
για να πω πως τάχα γράφω ποίηση
κι εσύ κοιτούσες·
έβλεπες το τίποτα,
εκείνο που δεν είναι,
να χάνεται.
Το πλαστό της πλάσης δεν της μοιάζει,
το ’ξερες;
Το είδα να σωριάζεται στον πάγκο μου
στις μαχαιριές
και τη λέξη να ξεγλιστρά περίτεχνα
πάνω στις νεφέλες της ανάσας σου
την ώρα που γελούσες.

Της Αρχοντούλας Αλεξανδροπούλου

(Από το βιβλίο της, "Ψάχνω στιγμές" - Εκδόσεις Στεφανίδη). V.M.!