Τρίτη, Ιουνίου 16, 2009

Αστική τάξη


Η Αστική δύναμη που αυτο-οργανωμένη απλώθηκε
σαν μεταναστευτικό σμήνος, αρπαχτικών πουλιών
ταξιδεύοντας, Βορρά-Νότο, Ανατολή-Δύση,
Επιβλήθηκε, αδυσώπητα.

Δημιούργησε, υποαστικές αδικίες
με τρόπο άνανδρο.
Αντικατέστησε την δημιουργικότητα
με χρώμα άχαρο, μη ορατό πολλές φορές.

Τα παιδιά μπάνιο μαθαίνουν σε πισίνες κλουβιά,
όχι στην Θάλασσα, ελεύθερα.

Σήμερα αν κάποιος θελήσει τον ήλιο να δει
γυαλιά αρμάνι πρέπει να φορεί.
Στις θάλασσες, στις πλαζ, που κολυμπά
ομπρέλα να έχει, διαφορετική.

Χρησιμοποιώντας, τυπικές αδυναμίες και προσόντα
απομονώνοντας, με σύμμαχο την πολυπλοκότητα,
για ίδιο όφελος, υπεργολαβικό.

Τι άδικο, σαν χθες οι ίδιοι άνθρωποι, πολεμούσαν.
Σήμερα τις τηλεοράσεις κοιτούν και…
…μόνοι αυνανίζονται με τον πόνο των άλλων.
Η πιο επικίνδυνη μορφή αλαζονείας, είναι αυτή…
…η ασύλληπτη.

Του Δημήτρη Ζήνα (Blog)

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χαίρε Ζήνα ,με γνήσια φωνή θίγεις τη μεγαλύτερη πληγή των οργανωμένων κοινωνιών την αστική τάξη. Ο Ελύτης την έγλυψε όσο κανείς και αυτή με τη σειρά της τον ανέδειξε. Ακόμα κι αν δεν συμφωνείς με τους αφορισμούς μου σου στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς. Χρήστος Χ. Θεοφιλάτος.

# είπε...

Χρησιμοποιώντας, τυπικές αδυναμίες και προσόντα
απομονώνοντας, με σύμμαχο την πολυπλοκότητα,
για ίδιο όφελος, υπεργολαβικό....

Υπάρχει μεγαλύτερος αφορισμός από το ίδιο το ποιήμα...

Σε ευχαριστώ πολύ (για μία ακόμη φορά) για τα καλά σου λόγια. Θαυμάζω το στυλ των ποιημάτων και των κειμένων σου.

Δημήτρης