Το όνειρο *

5

Το όνειρο
Δεν ξεχνιέται (αναιρείται)
Ούτε αναπλάθεται
Και η ριζωμένη αγάπη
Πάντα (προσπαθεί)
θυμάται, ανασταίνει, συνθέτει
Αποκαμωμένη
Περιμένει την ανάσταση
Του έρωτα και της ζωής
Ως τότε
θα τραγουδάω τη φίλη
Την ερωμένη
Την γυναίκα
Εσένα γλυκιά μου
Αγαπημένη.

Του Αποστόλη Αποστολόπουλου

(Από το βιβλίο του "Αγάπη - Το Φως του κόσμου" - Εκδόσεις Σύγχρονη Γνώμη, 2003). V.M.!

* Τίτλος δανεισμένος από τον πρώτο στίχο.