Γκρίζα τα σπίτια
και η στολή,
φτωχά σπουργίτια
χωρίς φιλί.
Πέτρινα δάση
τρώει η βροχή,
δάκρυ στην πλάση
η προσευχή.
Μαύρες εικόνες,
θολές ματιές,
θρηνούν αηδόνες
αυγή, νυχτιές.
Φριχτό φραγγέλιο,
οξύ σπαθί.
Το χαμογέλιο
πού να βρεθεί;
Του Νίκου Κότσικα
(Από το βιβλίο του "Φιλέματα σ' Αρχαγγέλους" - Εκδόσεις 'ξάστερον). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου