Στα παιδιά μας που θα έρθουν - "Το κοινό μυστικό"

Για νάρθει το πλήρωμα του χρόνου
ζυμώνουν λάσπες κι όνειρα
για να σε πλάσσω.

Διαλέγω την μορφή σου
μέσα σε πολλά άλλα παιδιά
δεν την βρίσκω,
την φαντάζομαι.

Εσύ όταν γεννηθείς
δεν θα ξέρεις πόσο αγωνιστήκαμε
όλοι εμείς γι' αυτό, που σε πονά
και θα σ' ενδιαφέρει το "κοινό μυστικό".

Μα δεν πειράζει, αν δεν το βρεις
αυτό θα σε ψάχνει, δεν πειράζει.
Θέλω μονάχα μ' όλη την καρδιά σου
να το αγαπάς ακόμη και στα όνειρά σου.

Του Ίμβριου

Ποιητή από τη σκλαβωμένη μας Ίμβρο.

Ο Ίμβριος δεν δέχεται άλλο όνομα από αυτό! "Ποιο είναι το πραγματικό όνομά σας;", τον ρώτησα σε μια συγκέντρωση λογοτεχνών στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιλίου. "Ίμβριος είναι πλέον τ' όνομά μου", μού απάντησε με παλμό και συγκίνηση. "Από τότε που οι Τούρκοι σκλαβώσανε το Νησί μου, την Ίμβρο Μας, τ' όνομά μου είναι και θα παραμείνει Ίμβριος"! Αργότερα, ανέβηκε στο βήμα κι απάγγειλε ένα συγκλονιστικό ποίημα για τις Μάνες που χάσανε τα παιδιά τους στον πόλεμο. Και μια μάνα ποιήτρια, εκείνη τη στιγμή, εντελώς αυθόρμητα σηκώθηκε κι άναψε ένα μεγάλο κερί! Θα το βρούμε και αυτό το ποίημα, Φίλες και Φίλοι και θα το αναρτήσουμε σύντομα! V.M.!