Ένθα ένθαπερ

Ένθα ένθαπερ αδιάκριτες σκιές συλλέγουν τα στοιχεία.
Εργάτες με περίσσια όρεξη για επιπλέον αργία,
την παραμύθα της Ιθάκης τους λένε τις πρώτες ώρες.
Πιστοί μπιζάρουν στεντόρεια χριστό και παναγία.
Αρειμανίωs καπνίζουν οι ηλιομανείς πάνω στις αιώρες.

Σταυρόλεξο μονολογώντας λύνει ο ασθενής,
παρέα με το φάντασμά του, το τεύχος εφτά εβδομήντα.
Μελαχρινό παιδί πουλάει φωτιά, αυτό χαμογελώντας,
σε πρώην προσωκρατικό που είναι γύρω στα ενενήντα.
Ανά δυάδες νεαροί τις πεταλιές τους κάνουνε
σε περασμένο αιώνα.

Μεσονύκτιος ωκεανός την ίσαλο γραμμή του
ανεβάζει έως τα σημάδια.
Δούκας γητευτής κυριών βιάζει το εγώ του από μικρή ηλικία.
Συμμορία τα άψυχα αλητεύουν στα σκοτάδια.
Στα εννιακόσα έναστρα ένθα λόγο δίνουν οι μοίρες,
ένθαπερ ο τζόκερ τις επροίκησε μ' ένα σεντούκι λίρες.

Επαναστάτης Μάιος με το σφυρί χτυπάει τον ψεύτη,
μολύβι, μέταλλα, χυτά μυαλά ο κέλαδος σφραγίζει.
Σε τόνο απείθαρχο, στα τρία μέτρα τον αναθεματίζει.
Πλάτη γυρνάει ο άγνωστος, απομακρύνεται από την δίνη.
Ένθα οι σκέψεις σαν εξπρές, ένθα ένθαπερ πλησιάζουν, s.o.s.

Του Μιχαήλ Κοσταντίν Κατερίνα