Κυριακή, Μαρτίου 29, 2009

Αυλαία...

"Θέλω μόνο Νίκο μου να θυμάσαι ότι αυτούς που φτάσανε σε τούτα τα δυνατά ακούσματα, τους καμαρώνω όσο ψηλά πετάνε"! Μίμης Πλέσσας...

Μια εκπομπή, ατμοσφαιρική, όμορφη, πολιτισμένη. Γαληνεύει η καρδιά - δεν κρατεί τον ακροατή σε μια συνεχή εγρήγορση, με αποτέλεσμα να "χάνει τον εαυτό του" ή με άλλα λόγια να ακυρώνει το είναι του, προς χάρη του κάθε παρουσιαστή. Γλυκά και ήρεμα όλα και με τη σιγουριά της αξίας, αξίας που δίνεται, αξίας που λαβαίνουμε...

"Ποιος να 'ν' αυτός που με κοιτά, μ' ένα παράπονο μεγάλο... Ποιος να 'ν' αυτός που δεν μπορώ, από τον νου μου να τον βγάλω... Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι, φώτιζε το έρημο στενό, φέξε για να 'ρθεί το παλικάρι"... Και η ώρα πήγε επτά...

Τέλειωσε μια ακόμα, μμμ, μαγευτική εκπομπή... Νίκο Απέργη, σ' ευχαριστούμε.

Verse Monkey!

Δεν υπάρχουν σχόλια: