Θεός έρως

Θα έρχομαι απρόσκλητος
μαζί με τον άνεμο.
Τα μάτια σας στον ουρανό,
μα εγώ θα τανύω το τόξο μου
πάνω από μιαν αμυγδαλιά.
Χνούδι σ' ανθί γαζίας,
χάδι θα γίνομαι απαλό.
Στης μοναξιάς τα ερημητήρια
θα ζωγραφίζω τριαντάφυλλα,
λωτούς κι όμορφα μήλα.
Ένα κοφίνι χρώματα
θα 'χω να σας στολίζω.
Ρόδινο για τις παρειές,
άλικο για τα χείλη,
λευκό για κόρφους τρυφερούς,
πυρφόρο για τους άντρες.
Σε σφραγιστό πορτόφυλο,
κλεισμένο μεσοπόρτι,
θα μπαίνω και σε λήκυθο
αρώματα θα χύνω.
Τρίλιες αηδόνας και θροές,
αχοί από δοξάρι,
θα πέτονται, ως θα πετώ
και σιντεφένια αστράκια.
Μετά δραπέτης άβλεπτος
θ' ακώ απ' τις φιλύρες
γιατάκια ν' αναδεύονται,
χείλη να ψιθυρίζουν,
μαλαματένια δάκρυα,
κορμιά να φτερουγίζουν.
Κάπου γυμνή, ολόγυμνη
γοργόνα και νεράιδα,
στα στήθια της καθρέφτισε
πλανεύρτα μια σελήνη,
πήρα δυο μάτια με φωτιά,
ταξίδεψα τα μάτια,
τ' ακούμπησα στον κόρφο της
κι ο πύραυνος ανάφτη.
Στης Διοτίμας την καρδιά
ρίζωσα δυο καρδούλες.
Στου Ορφέα τα χείλη έγραψα
το όνομα Ευρυδίκη.
Έσταξα μέλι και φωτιά
στου ποιητή το χέρι
κι αιώνιο ύμνο του έρωτα
πλαστούργησε εκείνος.
................................................
Όνειρος και πανσέληνος,
κιθαρωδός, λυράρης,
περίπτερος, καμινευτής,
πυρφόρος, φτερωμένος,
έρως θεός, απ' τους θεούς,
ο πιο αγαπημένος.

Του Αντώνη Σαμιωτάκη (Προφίλ)

(Από το βιβλίο του, "Ηδύ του έρωτος" - Εκδόσεις Δωδώνη). V.M.!