Στο φως της φωτιάς που καίει
αργά την καρδιά μου,
καίγεται και το πάθος μου
για σένα.
Θα μείνει στάχτη,
και μόνο στάχτη!
Μα αν αναζωπυρωθεί ποτέ,
το φως θα είναι δυνατότερο
κι από κείνο μιας ηλιόλουστης μέρας.
Της Ελένης Ν. Δάλλα
Δεύτερο ποίημά μας στη σειρά είναι το "Στο φως της φωτιάς", που κι αν θυμίζει το "Φως που καίει" του Κώστα Βάρναλη, εδώ πρόκειται για μια φωτιά που όλα τα κάνει στάχτη και μόνο στάχτη! Από το αισθησιακό βιβλίο της Ελένης Ν. Δάλα, "Έναστρη σιωπή" - Εκδόσεις Πάραλος. V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου