(27-9-2000 ναυάγιο ΣΑΜΑΙΝΑ)
Οιμωγή…
Μεσίστιες οι σημαίες
κι ο Μιχάλης ολόχρυσος.
Λάμπει!
Στέλνει λίγο φως
στο βαθύ το σκοτάδι.
Σκοτείνιασε πάλι στην Ελλάδα
όπως και πέρσι το Σεπτέμβρη.
Νερό παγωμένο
σωσίβια λίγα
κύματα κοιτάζουν κατάματα τον ουρανό.
Κι ο βράχος
ο φονιάς
βάφεται κόκκινος.
Φυτρώνουν στο σκαρί του
κατάμαυρες σημαίες.
Πόσες; Αύριο θα καταμετρηθούν.
Η γαλανόλευκη στο Σίδνεϋ
κυματίζει μεσίστια.
Κι ο Μιχάλης
δακρυσμένος
θέλει να χαρεί, το δικαιούται.
Πώς να χαρεί;
Ακούει τις κραυγές.
Φαντάζεται τις μαύρες μάνες
τους φρεσκοσκαμένους τάφους,
τους κόκκινους βράχους.
Θέλει να χαρεί… Κι εμείς.
Της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη (Προφίλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου