Χαιρετισμός του κ. Αντωνίου Ζαλώνη και της κ. Παναγιώτας Ζαλώνη, Λογοτεχνών-Συγγραφέων

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ποίηση,

Ο ιδεατός κόσμος, ο πλασμένος με τη δύναμη της φαντασίας και του συναισθήματος. Ως πνευματικό μόρφωμα αποτελεί μια από τις μορφές του πολιτισμού ανά τους αιώνες. Αναπαριστά τα πράγματα «οία αν γένοιτο», έτσι ακριβώς όπως θα μπορούσαν να γίνουν, όπου ο δημιουργός της βιώνοντας τον πλασματικό χώρο της τέχνης του, ακολουθεί τη μοίρα του ήρωά του, φιλοσοφεί πάντα πάνω στα πιο σημαντικά προβλήματα του ανθρώπου και εκφράζει την σχετική του πείρα μέσω της τέχνης του.

Κάθε αληθινή ποίηση
είναι θεολογία!
Αυτό όμως είναι αληθινό μόνο
όταν η ποίηση αυτή τελειώνει
και συμπληρώνεται
υπεράνω του κόσμου.
Δεν υψώνεται στον Ουρανό
παρά αφού λάβει μορφή στη γη
ντυμένη και στολισμένη
μ’ όλα τα θέλγητρα της ζωής.

Βοκάκκιος


ΙΙΙ

Η ποίηση είναι τρόπος ύπαρξης.
Ξεγλιστράς από τα χοϊκά
και τα γήινα…
Αγγίζεις τον Θεό!
Τρως μαζί με την Αρετή!
Ονειροπολείς πάνω σ’ ένα
«κρεμ τριαντάφυλλο»
και κοιμάσαι,
στην αγκαλιά της απαλότητας.

Παναγιώτα Ζαλώνη


Εικόνα, ω, αναλλοίωτη.
Φωτοχυσία…
Ντύνεις κάθε μετέωρη έννοια
που προσεγγίζει την ελπίδα μου,
προς την αταραξία.
Εκεί το ερωτηματικό
που μας αποχωρίζεται.
Είσαι παντού…
Μοιράζεσαι τις σκοτεινές μας άρπες.
Άυλο περίβλημα.

Οδ. Ελύτης


Κι είναι τόσο απλό

Η ώρα της λέξης.
Οι άρπες δίνουντο σύνθημα της σκέψης.
Η φωνή κόμπος δεν βγαίνει
παγιδεύεται στο διψασμένο στόμα.
Κολλάει και δεν προχωράει,
άνθους μορφή να γίνει…
Κι είναι τόσο απλό.
Ένα άγγιγμα ψυχής
κι η σκέψη κι η λέξη
φυτρώνουν στην έρημο
κι η έρημος γίνεται παράδεισος.

Παναγιώτα Ζαλώνη