Άργησε η Άνοιξη να ’ρθει εκείνο τον Απρίλη.
Παράπονα ο ουρανός έβρεχε κάθε δείλι.
Το γιασεμί ολάνθιστο μαράθηκε στην πάχνη,
θρυμματισμένα πέταλα έμειναν, μόνο, κι άχνη.
Άνοιξε τις φτερούγες του τ’ αγριοπεριστέρι,
πέταξε σ’ άλλους ουρανούς να βρει το καλοκαίρι.
Πάνω στο βράχο στάθηκε, σαν Δωρική κολόνα,
λευκή μαρμαρυγή φωτός να φέγγει στον αιώνα.
Τυλίχτηκε με όνειρα γαλαζιοπλουμισμένα,
στης Λευτεριάς τα κύματα χάθηκε τ’ αφρισμένα.
* Θυσία Κωνσταντίνου Κουκίδη. Ο νέος αυτός, εθελοντής φρουρός της Ελληνικής σημαίας στην Ακρόπολη, αρνήθηκε να την παραδώσει στους Γερμανούς, την ημέρα εισβολής τους στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου του 1941, κι έπεσε από τον ιερό βράχο, τυλιγμένος με τη γαλανόλευκη.
Του Νίκου Μπατσικανή (Προφίλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου