Σμύρνη

Λουλούδι της Ανατολής,
που τρυφερά το κόκκινο άνθιζες στους αιώνες,
κλείσε τα πέταλα, μη δεις καπνούς να σε τυλίγουν,
θυμίαμα δεν είν’ αυτό, μόνο η φωτιά σου, πόλη.

Δέστε πώς χλιμιντρίζει ο νους…
Αν συνοδειά μου κλαίει, με σαϊτιές ένα βιολί, και δάκρυα το σαντούρι,
ως εραστής του ανέφικτου, μέσα μου απόμεινε, θαρρείς,
σαν ένα όνειρο, γλυκό, το είδωλο της Σμύρνης.

Του Νίκου Μπατσικανή (Προφίλ)