Νυμφίος

Βάλ’ στο θηκάρι το σπαθί· δεν ήρθε ακόμα η ώρα
για να μου πάρεις τη ζωή, αν χάθηκε η Αγάπη.

Ζεστός ο ήλιος στην καρδιά, σπίθες κρατά η στάχτη,
ρυάκια τρέχουν με νερό, αίμα κυλάει στις φλέβες.

Ολόλευκα τα γιασεμιά κι αμάραντα τα κρίνα,
δεν έκλεισαν στου δειλινού το λυπημένο χρώμα.

Νυμφίος του Αχέροντα, στην τόση αρμονία
της πλάσης μες στην Άνοιξη, να μη ντυθώ ακόμη.

Λεμονανθός μαραίνεται, όταν κοπεί τη δύση·
αποσπερίτης με το φως, αντί να λάμψει, σβήνει.

Του Νίκου Μπατσικανή (Προφίλ)