Συγνώμη

Οι φλόγες της συνείδησης, μικρές πυγολαμπίδες
ανάβουν νύχτες ξάστερες, λιχνίζουν αμαρτίες.

Μικρά ξωκλήσια χτίζουνε του νου η καταφρόνια
και η μετάνοια της ψυχής, λιθάρι το λιθάρι.

Αντί γι' ασβέστη και νερό, παστρεύει η καρδιά μου
τα λάθη, με τα δάκρυα και το οξύ που έχουν.

Γυμνά το σώμα και η ψυχή στον τοίχο των δακρύων,
που ορθώνεται σαν απειλή –ζητιάνοι μεταμέλειας.

Οι προσδοκίες ξαγρυπνούν, ανέσπερη ελπίδα
το βλέμμα Εκείνου στο Σταυρό και το στεφάνι δόξας.

Σαν κοινωνήσω τ' άγια μυστήρια της συγνώμης,
χτυπούν καμπάνες λύτρωσης, βαθιά στα σωθικά μου.

Του Νίκου Μπατσικανή (Προφίλ)