Νυχτιάτικο τραγούδι

Το μαξιλάρι που γερνάς
μ’ ώρες φορτωμένες φως
μ’ ώρες φορτωμένες εκστάσεις.
Τροβαδούρος ο Ίδιος
της φαντασίας ο Θεός.
Κι ο ουρανός
απ’ τ’ ανοιχτό του παραθύρι
να γεμίζει τις χούφτες σου
αστέρια.
Να βυθίζεσαι σιωπηλός
σε παλιά ερωτικά μονοπάτια
μαγεμένος απ’ του τροβαδούρου τις νότες.
Να φιλιέσαι παθιασμένα
με λέξεις, χρώματα, ευωδιές,
χαράζοντας γραμμές
στο κορμί ενός νυχτιάτικου τραγουδιού.

2007

Της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη (Προφίλ)