Ξαφνιάσματα χαράς
αγκαλιαστά το ένα με το άλλο,
ξεγελάσματα της πραγματικότητάς μου.
«Έκταση των χειρών» της ψυχής
κι ευθύς
το πάρκο γεμίζει πανύψηλα δένδρα
σχηματίζοντας αψίδα θριάμβου
να περάσει το τραινάκι των σφυγμών μου
φορτωμένο μπουκέτα ποιήματα
παραληρήματα, τραγούδια βυσσινιά
να ξυπνήσουν το Άγαλμα του πάρκου
να τα σφυρίξει
στο μήκος της αγάπης.
2007
Της Παναγιώτας Χριστοπούλου-Ζαλώνη (Προφίλ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου