Έρωτας είναι...

Στον ουρανό είν’ ένα λιμάνι,
που, το καλοκαίρι, πιάνουν τα σύννεφα.
Στο βυθό της θάλασσας,
είναι θαμμένα του ήλιου τα χρυσά φλουριά.
Στα σμαραγδένια σου μάτια,
το νερό, στάλες τρέχει, τ’ αθάνατο.
Καταμεσήμερο
κι’ ολόγυμνος έχω ξαπλώσει στην αμμουδιά.

Ποια μουσική παίζει;
Ποια μελωδία, στο ξαφνικό αεράκι, ακούγεται;
«Σ’ έχω στο πλάι μου»,
τραγουδά τ’ ουράνιου τόξου η φωνή.
Παφλάζουν τα κύματα,
κομμάτια τους γυάλινα ακτινοβολούν στο φως.
Έρωτας είναι,
χείλη βελούδινα, δοσμένα σ’ αιώνιο φιλί...

Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
http://poetry-greek.webs.com