Ο δικός σου κόσμος
είναι μια λάμψη
που όμως δεν χάνεται
στη φθορά του χρόνου,
γιατί μιλά στην καρδιά μου.
Η σκέψη μου πεταρίζει
ανάμεσα στο γαλάζιο
θάλασσας και ουρανού
και της γης το χρώμα.
Κράτα τη λάμψη
μέσα στα χέρια σου
και ποτέ μην την αφήσεις
να χαθεί από ανάμεσά μας.
Δέξου τα δώρα των θεών
- όποια κι αν είναι.
Κι αν αστόχαστα φερθείς
πρόλαβε να κρατήσεις
το καλύτερο απ' όλα:
Την Ελπίδα.
Της Ελένης Ν. Δάλλα
(Από το βιβλίο της, "Έναστρη σιωπή" - Εκδόσεις Πάραλος). V.M.!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου