Όταν ένα όνειρο παραμένει όνειρο

Όταν ένα όνειρο παραμένει όνειρο,

είναι σα να βούτηξα στη θάλασσα για το βυθό

στο κοράλλι εκεί μέσα να χαράξω τ' όνομά μου

μα ο βυθός ήταν βαθιά κι η ανάσα μου μικρή

και βάλτωσα στην επιφάνεια.

Όταν ένα όνειρο παραμένει όνειρο,

είναι σα να ψιχάλιζε ευωδιά βροχής

μα το σύννεφο σύντομα σκόρπισε στον αέρα

- τότε βρήκε ο καιρός να ξαναφτιάξει -

και ήπια την ανομβρία.

Όταν ένα όνειρο παραμένει όνειρο,

είναι σαν μια αμμουδιά αστέρια που κάθησα

να τη ζωγραφίσω με χρώμα τη χαρά

μα όρμησε αετός η νύχτα και μού 'μεινε

ένα βλέμμα κομματιασμένος καθρέπτης.

Θυμάμαι όμως κι ένα όνειρο

που όταν το ανέβηκα

βρήκα λάσπη πατημένη

και μια ελπίδα που μαράζωνε

νιφάδα νιφάδα.

Όταν ένα όνειρο παραμένει όνειρο,

είναι σαν ένα ποίημα παλιό δικό μου

που το φύλαξα στα συρτάρια του χρόνου

μα τό 'πιασαν στα ιοβόλα άγκιστρά τους

οι κίβδηλες ανάγκες και χάθηκε

ή έτσι νομίζω.

Του Βασίλη Κομπορόζου

(Από το βιβλίο του "Ο κιθαρωδός και τα σκουπίδια" - Εκδόσεις Ιβυκός). V.M.!