Το ημερολόγιο

Θα γράψω το ημερολόγιο
του καθημερινού ήλιου,
για τους κόκκινους λεκέδες
που ήταν παπαρούνες,
τα μαύρα σημάδια
που ήταν πουλιά,
για τα γκρίζα τόξα
που ήταν λουλούδια,
τα μωβ συννεφάκια
που ήταν φιλιά.
Θα γράψω για τις θάλασσες
και τα κοχύλια
που λέγαν ιστορίες
για τους ναυαγούς,
για τα ποτάμια
δίπλα στις τουλίπες
που λάσπη κατεβάζαν
κι άγρια νερά.
Θα γράψω στο ημερολόγιο
και για σένα
που ήσουνα φεγγάρι
κι έγινες βουνό.
Θα γράψω τέλος
και για μένα
που είχα το φιλί σου
μα ψάχνω να το βρω.
Θα γράψω το ημερολόγιο
του καθημερινού ήλιου,
που μέσα μου με καίει
ακόμα μια φωτιά.
Θα γράψω, θα γράψω
μέχρι να τελειώσω,
για μιαν αγάπη, δάκρυ
που ήταν ζωγραφιά.

Του Αντώνη Σαμιωτάκη (Προφίλ)

(Από το βιβλίο του, "Ηδύ του έρωτος" - Εκδόσεις Δωδώνη). V.M.!