"Ουαί ημίν..."
Το ράσο είναι σκοτεινό.
Έχει σκληρές συνήθειες.
Χρειάζεται το σεβασμό.
Κρύβει πικρές αλήθειες.
Δεν είναι καταφύγιο
Για τον κάθε χαμένο.
Είναι σκληρό μαστίγιο.
Σε θέλει εμπνευσμένο.
Αν δε νοιώθεις λειτούργημα
κάνεις μέγα κακούργημα.
Αυτό δεν είν’ επάγγελμα.
Είναι Θεού παράγγελμα.
Κι αν στην πορεία κουραστείς
Έξοδο κάνε ηρωϊκή.
Γιατί αλλιώς θ’ ατιμαστείς.
Την ώρα θα καταραστείς.
Tί με κοιτάς και απορείς.
Με το Χριστό μην παίξεις.
Μη βάλεις ράσο αν δεν μπορείς.
Στο τέλος δεν θ’ αντέξεις.
Του Γεωργίου Βελλιανίτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου